"...
To film przede wszystkim o niespełnionej, nieodwzajemnionej i niemożliwej w gruncie rzeczy miłości, tęsknocie i poświęceniu. Choć pokazane w sposób prosty i naiwny, nie pozostawia obojętnym. Zadziwia pogoda głównego bohatera, któremu, mimo życia w biedzie, udaje się znaleźć jasny punkt, cel w życiu, i mimo spadających na niego niepowodzeń tą pogodę ducha udaje mu się utrzymać. Smutek miesza się tu z wesołością, piękne krajobrazy z brudem i nędzą, szczere intencje jednych z obojętnością i kłamstwami drugich. Aktorzy-naturszczycy, naturalni, bardzo spontaniczni, dodają realizmu i ciepła opowiedzianej historii. Tak, że mimo całego pesymizmu ich sytuacji, widz nie ma poczucia przygniatającej beznadziei i apatii. "

Nie każdemu przypadnie do gustu, ale moim zdaniem warto, Majid Majidi to jeden z najciekawszych reżyserów irańskich.